«Шануйце спадчыну сваю» — программа для коллектива художественной самодеятельности


Это программа для коллектива взрослых. Нам тоже не дают скучать. Если у вас такая же проблема — можете что-то из предложенного  использовать.

 (Маці вышывае ручнік, да яе ідуць з песняю, кветкамі дзеці)

(на фоне музыки)

Дзеці:

Ты адна ў нас, матуля! Лепшая ў свеце!

Што другой такой няма, разумеюць дзеці.

Але вось аб чым сягоння хочам запытаці:

І чаму гавораць людзі пра Радзіму – маці?

 

Матуля:

Здаецца, і сонейка ззяе ярчэй,

На той зямліцы, дзе ты нарадзіўся;

Вадзіцы з крыніцы празрыстай смачней

Відаць, нідзе б ты, сынок не напіўся.

Да траўкі, да цеплай, лагоднай зямлі

Як да матулі, магу прыхіліцца,

Душой зразумець і сэрцам адчуць

Шчасце, што мне давялось нарадзіцца

На Беларусі: прыгожай, лагоднай,

Таленавітай, руплівай, свабоднай…

Дзе б ні была, на Радзіму імкнуся

І вельмі, дачушка мая, спадзяюся,

Што будзеш любіць зямлю, дзе жывеш,

Таксама матуляй яе назавеш.

 

(падносіць да твара  кветкі, што прынеслі дзеці)

Травы пахнуць кветкамі,

Кветкі пахнуць зорамі,

Зоры над палеткамі –

Лесам і азерамі.

І наўсцяж краінаю,

Радасць услаўляючы,

Песні салаўіныя

Л’юцца, не сціхаючы.

 

Танец “Купалінка

 

Куточак зямлі, дзе бярозкі шумяць,

Дзе ясныя зоркі ў азеры глядзяць,

Дзе клекат бусліны нам песняй гучыць,

Куточак зямлі, як яго не любіць?

 

Рамонкавы луг, у палях каласы,

Вярба над ракой і грыбныя лясы.

Куточак зямлі, дзе пяюць салаўі,

Куточак зямлі, дзе грымелі баі,

 

Куточак зямлі, дзе цымбалы пяюць,

Дзе людзі гасцінныя мірна жывуць.

Дзе праца згуртоўвае нас і радніць,

Куточак зямлі, як яго не любіць!

 

Песня Л.Савіцкай “Чароўная мая краіна”

 

 

(на фоне вступления к песне “Марыся” (“Песняры”) звучат слова, выходит танц. группа))

Хвалююць сэрца  нам дзявочыя пастаці

І душы мацярэй нас могуць чараваці;

Вышэйшая краса – ў іх злітнасці жывой!

Артысты-маляры схіляліся прад ей,

Жадаючы з’явіць цераз свае халсціны

Пачуцця мацеры ў вобліку дзяўчыны…

З таемным трэпетам на іх я пазіраю,

А сэрца ўсе імкне да бацькаўскага краю.

Мінулае свае прыпамінаю я! (М.Багдановіч)

 

Танец  з вянкамі  (“Марыся” (“Песняры”)

(на фоне музыки звучат слова, выходит хор)

Месяц круглы ўстаў на небе,

Блішчыць не высока,

Ўвесь чырвона-жоўты, быццам

Пугачова  вока.

З мілым.ю задушэўным зыкам

Важкі хрушч лятае;

Пра няшчаснае каханне

Нехта запявае.

Голас полем пракаціўся,

У бары гукнуў:

“Ой, чаму ж я не шчасліва,

Ой, чаму ж, чаму?”-

І снуюцца сумна ў сэрцы,

Ўюцца адгалоскі

Горкай песні, простай песні

Беларускай вескі…(М.Багдановіч)

 

Песня “Каля рэчкі” (народная)

 

(на фоне музыки звучат слова, выходит танц. коллектив)

Ці не вецер гэта звонкі

Ў тонкіх зелках шапаціць?

Або мо сухі, высокі

Ля ракі чарот шуміць?

(М.Багдановіч)

То ідуць дзяўчаты зранку,

Пачынаюць “Падсяванку”.

Із сявалачкі яр засяваюць,

Стройна, зычна сабе падпяваюць:

“Землю грэем, ячмень сеем

З поўнай сявенькі, з правай жменькі.

Ой, да не будзе поле пуста:

Кінеш рэдка – дасць Бог густа”.

 

Танец “Падсяванка” (бел. нар. музыка)


( на фоне музыки звучат слова)

Зноў ліецца хваляй песня,-

Ціхі, ясны гімн вясне.

Ці не сэрца напявае,

Напявае яго мне?

Не паняць таго ніколі,

Не разведаць, не спазнаць:

Не даюць мне думаць зыкі,

Што ляцяць, дрыжаць, звіняць.

(М.Багдановіч)

Песня “Ой, са вячора” (народная)

 

Танец с цымбалами  (бел. нар песня “Перапелачка)

 

Няхай іграюць вашы гуслі,

Сэрцы кранаючы струнамі,

Спяваюць песню Беларусі

Упэўненымі галасамі:

Ад прадзедаў спакон вякоў

Нам засталася спадчына; *

Паміж сваіх і чужакоў

Яна мне ласкай матчынай.

Жыве зь ім дум маіх сям’я

І сьніць зь ім сны нязводныя…

Завецца ж спадчына мая

Ўсяго Старонкай Роднаю.

 

Куды ні глянь – лясы шумяць,

Цвіце за полем гай,

А поле – вокам не абняць,

І гэта – усе наш край.

 

Пшаніца, жыта на палях,

Усюды ўраджай.

Стагі, як горы, на лугах,

І гэта – усе наш край.

 

Жыве, працуе наш народ

Ці ў снежань, ці ў май,

І ў сэрцы песні не стрымаць

Пра мой любімы край.

 Песня “Белая Русь”

Девочка — Матулечка, родная, я зразумела,

Чаму Беларусь называюць маці.

Буду заўседы любіць свой край

І сваю спадчыну шанаваці.


Похожие записи:

Один комментарий на «“«Шануйце спадчыну сваю» — программа для коллектива художественной самодеятельности”»

Добавить комментарий для Людмила Отменить ответ

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *

Проверка *