Экскурсию по музею, как правило, проводят воспитанники детского сада. Но, при необходимости, руководители занятия по интересам «Василинка» разных лет, с удовольствием познакомят гостей с экспонатами музея детского сада.
Руководители занятий по интересам «Василинка»
Жыла тут бабка-папрадуха.
Была бабка – маладухай: Дзень і ночку працавала
Бабцы кужаль прасці Дачка дапамагала
Самапрадка у куточку
Не адну стагнала ночку.
І весела круціўся калаўрот
Ручнічкоў натку, панясу на раку, У ваду намачу, пранікам адкалачу.
І вось ручнік дарагі – вышываны берагі.
Кожны свій малюнак мае. Хто ўмее, той чытае.
Ручнік на бажніцы набожнікам звалі І покуць у хаце ім аздаблялі.
А вось гэты дыванок усіх здзіўляе незнарок.
Сурвэткі, саматканыя сувоі, Ляжаць на ложку пышнаю гарою
На ходнічак аж боязна ступіць: Вяселкаю нябеснай зіхаціць.
Як сапраўдны мастак, ткала бабка андарак. Фартух, кашулю вышывала, Кветачкамі аздабляла.
У строях ярка-беларускіх, У паясочках тканых, пекна-вузкіх, Ішла жанчына, побач з ею дзеткі,
Прыбраныя, як веснавыя кветкі.
Есць словы ў нас – жыцце і жыта. Іх час не возьме ў забыцце.
Бо жыта – хлеб, Святы набытак, А хлеб для нас усіх – жыцце.
Не адзін нажаў снапок Востры срэбраны сярпок.
У гэтых ночвах бабка зерне падкідала, Зерне падкідала, пыл вытрасала.
Потым пад калыску іх прыстасавала, Павесіла да столі, дзіця калыхала.
А ў маслабойцы масла ўзбівала.
А вось і печ, ласкавая матуля, Што кожнага пяшчотаю атуліць
Салодкі мед пчаліны Дзед у корабе складаў. Нес у хату. Выціскалкай З сотаў спрытна выціскаў
Вілы – сельская прылада. У хаце мець быў кожны рады.
А яшчэ са звонкай сталі Звонкіх кос наадлівалі.
Пакуль ты казачку сваю вяла, У печы шапацела чапяла. Блінок вымала а саджала новы У сонечнай патэльні адмысловай.
Не мінайце нашай хаты,
Прыязджайце вы да нас! Пірагамі і блінамі
Пачастуем, госці, вас.
Сценарий экскурсии здесь .